تاثیر6 هفته تمرین مقاومتی بر سطوح سرمی il-18 و tnf-? و نیمرخ لیپیدی در موش های صحرایی نر دیابتی نوع 1

زمینه و هدف: ورزش های مقاومتی، اثرات متفاوتی بر بیماران دیابتی نسبت به ورزش های هوازی دارند. هدف از مطالعه حاضر تاثیر تمرین مقاومتی منظم بر روی سطوح پلاسمایی سایتوکاین های tnf-?و il-18 در رتهای سالم و دیابتی بود. روش بررسی: برای اجرای این مطالعه 32 رت سه ماهه از نژاد ویستار(محدوده وزنی 30±250گرم)انتخاب و به طور تصادفی به چهار گروه 8 تایی تقسیم شدند. جهت ایجاد دیابت در 17 موش از روش تزریق داخل صفاقی mg/kg55 داروی استرپتوزوتوسین (streptozotocin) به صورت تک دوز استفاده گردید. تمرین مقاومتی منظم بصورت 3 روز در هفته و در هر جلسه تمرین 5 ست و هر ست 4 تکرار و در کل 6 هفته انجام گردید. سطوح سرمی tnf-?و il-18 قبل و بعد از دوره ورزش اندازه گیری شدند. یافته ها: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که اختلاف میانگین tnf-?و il-18 در بین گروههای مورد مطالعه معنی دار بوده، بطوریکه ورزش مقاومتی منظم، غلظت سرمی tnf-? و il-18 را در رتهای سالم افزایش و در رتهای دیابتی کاهش داد(0005/0p<). نتیجه گیری: بر اساس یافته های حاصل از این مطالعه،ورزش منظم باعث افزایش مقادیر سرمی tnf-?و il-18 می شود و این افزایش در رتهای دیابتی چشمگیرتر از رتهای سالم می باشد.لذا انجام ورزش های مقاومتی منظم برای سلامتی بیماران دیابتی می تواند مفید باشد.